هرچه دمای آب کمتر و فشار بیشتر باشد ,

بنابراین وقتی در نوشابه باز شود و نوشابه در دما و

فشار معمولی قرار گیرد , محلول خاصیت فوق اشباع دارد یعنی مقدار₂Coحل شده در آن بیش

از ظرفیت انحلال در آن دما و فشار است. چنین محلولی اگر شرایط مهیا باشد تمایل به آزاد

کردن Co2 دارد. برای این کار گاز₂ Co محلول باید به صورت حباب درآید یعنی مولکولهای₂ Co

حل شده باید در نقطه ای جمع شوند و با به هم پیوستن , یک حباب تشکیل دهند و به سطح

نوشابه بیایند و از آن خارج شوند. اگر دقت کرده باشید تشکیل حباب در سطوح تماس خارجی

نوشابه اتفاق می افتد یعنی در سطح نوشابه و دیواره های بطری یا دورنی . به زبان ساده این

سطوح و به خصوص نا همواری های موجود روی آنها یا هر نوع ناهمگنی موجود در محیط نقش

جایگاههای تجمع یا مکانهایی برای به هم پیوستن مولکولها و تشکیل حباب را بازی می

کنند.به عبارت عامیانه یعنی مولکولها برای ایجاد حباب دنبال بهانه می گردند و این بهانه را در

این سطوح پیدا می کنند. در این وضعیت ریختن نمک در نوشابه باعث خروج سریع تر گاز از

محلول می شود. زیرا سطح بیشتری برای تشکیل حباب در اختیار مولکولها قرار می گیرد

( سطح جانبی بلورهای نمک  . چیزی مانند تبلور ( = بلور شدن ) شکر پس از قرار دادن بلور

یا نخ در محلول فوق اشباع آن.بنابراین چنین اتفاقی اصلا شیمیایی نیست.

هیچ واکنشی هم صورت نمی گیرد و تقریبا هر ماده ای از نمک و شکر گرفته تا شن و ماسه

که بتوانند نوعی ناهمگنی در محیط نوشابه ایجاد کند یا سطح آزاد در اختیار آن قرار دهد

( یا به طور خلاصه بهانه دست مولکولها بدهد ! ) میتواند این کار را بکند .

این اتفاق را حتما در هنگام وارد کردن نی در نوشابه دیده اید.

تنها مزیت نمک با شکر این است کهبه دلیل داشتن دانه های ریز سطح جانبی نسبی

بیشتری در مقایسه با مواد درشت تر دارند. همین!

از این به بعد می توانید در نوشابه دوستتان به جای نمک خاک بریزید !!!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: